Peppe

38 jaar en dakloos in Enschede, Peppe komt uit een naburig dorp en was werkzaam als stratenmaker. Hij leerde een meisje kennen, werd jong vader en ging samenwonen. Huisje, boompje, beestje en daar werkte hij dag en nacht voor, 

Hij werkte zoveel, hij dacht dat dat zo hoorde, tot er iets mis ging en drank en drugs hem op de been hielden en zijn partner hem naar een dokter stuurde. Hij kwam thuis te zitten en drank, drugs en verveling deden de rest. Relatie ging uit, huis moest worden verkocht en Peppe kon terecht bij een verslavingskliniek in Hengelo. Dit trok hij niet en na een aantal aanvaringen raakte hij dat dak ook kwijt in mei '25. 

Hier begint het "kastje naar de muur" gedonder, de plaats waar hij vandaan komt valt onder centrumgemeente Almelo en de kliniek waar hij 7 maanden ingeschreven stond valt onder centrumgemeente Enschede. Deze wijzen naar elkaar als het gaat om hulp en aanvraag briefadres. Dit is eigenlijk vreemd want sinds 1 januari 2022 zijn daarvoor door de staat richtlijnen gemaakt die duidelijk aangeven dat een gemeente wettelijk verplicht is om iemand in te schrijven op een briefadres. 

Hij slaapt nu op wisselende plekken in de stad, heeft last van toevallen en tinnitus en zit overdag in de inloop of ergens buiten.

In mijn gesprek met Peppe vroeg ik wat hij nodig had en het antwoord was even treffend als simpel namelijk, rust en een thuis zodat hij weer kan denken aan een toekomst, het contact met ouders en zoon kan herstellen en misschien als alles lukt weer onderdeel worden van ons.