Bart

Goed nieuws voor Bart, hij heeft een plek gevonden en woont via een zorgorganisatie in een woning samen met een paar andere mannen. Niet ideaal maar hij is in ieder geval onder dak.
Bart en ik kennen elkaar al een tijdje, hij kwam bij de Kortdurende Opvang van het Leger des Heils wonen toen ik daar als ervaringsdeskundige werkte. Bart is een uiterst intelligent man, universitair opgeleid, afgestudeerd in Nederlands Recht. Bart is net als ik zoon, vader (we hebben beiden een dochter) en broer maar het contact met zijn familie is moeilijk door zijn alcoholgebruik. Wij delen een gemeenschappelijke liefde voor Italië en onze ontmoetingen beginnen ook altijd in het Italiaans en met een omhelzing.
Bart is momenteel dakloos omdat hij zich niet wil conformeren aan de regels die gesteld worden in de opvang en slaapt dus nu op straat. De periode dat Bart buiten overleeft duurt nu al meer dan een jaar. Hij brak een paar maanden geleden zijn heup en kwam daardoor in het ziekenhuis terecht. Hij mocht een periode revalideren op de Veluwe bij het Leger des Heils maar slaapt nu weer buiten overal en nergens in Enschede. De laatste keer dat ik hem zag vroeg hij me hoe het kon, nu hij buiten moest slapen omdat de nachtopvang gesloten is van mei tot en met september. Hij zei dat hij, overal waar hij gaat liggen om tot rust te komen, wordt weggestuurd. 'Ik kan niet binnen en ik mag niet buiten slapen' waren zijn woorden en ik heb er geen antwoord op.
In mijn stad - waar niemand buiten zou hoeven slapen - moeten mensen dus buiten slapen. Ik hoor vaak dat Bart niets wil, eigenwijs is, nergens aan mee wil werken. Mijn vraag is of er ooit gevraagd is wat hij eigenlijk wel zou willen? Hoe hij het ziet, als wat hij zou willen daadwerkelijk gaat gebeuren? Is er ooit iemand geweest die met hem heeft gepraat als gelijke? En zorgt dat deze man een plek krijgt waar hij mag zijn wie hij is? Geef deze man een thuis.
